4 Juni 2017, Zondag
Vroeg op, de wekker loopt af om 5:15h. Het is nog donker. Helaas hebben we beide niet heel goed geslapen. Even snel opfrissen en dan richting Brice naar de Sunrise spot.
Het is niet heel druk, maar er zijn toch zeker een man of dertig die zo vroeg komen kijken. We zijn op tijd, de zon is nog niet op. De zonsopkomst is inderdaad de moeite waard om te zien.
Na een minuut of twintig verdwijnt de zon achter wolken. Maar gelukkig hebben we dus wel de zonsopkomst zelf gezien.
De formaties in Brice zijn heel spectaculair. Hoodoos, als het ware pilaren waar de omgeving van is wegge-erodeerd. Je ziet hier alle kleurschakeringen van wit naar geel, oranje, roze, rood, bruin. Moeilijk te omschrijven hoe het eruit ziet. Als je tegen de zon inkijkt zie de sommig rotsformaties als het ware opgloeien, nog nooit eerder zoiets gezien.
Na dit feest is Vera wat slaap wezen inhalen (wederom handig zo’n camper, je hebt alles bij je) en ben ik de Quens Garden trail wezen lopen. Onderweg veel foto’s gemaakt. Vooral van de rotsformaties maar ook van een chipmunk en kleine eekhoorn.
Na verloop van tijd, je bent dan al een behoorlijk eind afgedaald in de canyon, kom je bij een splitsing. Daar ving ik van anderen op dat je er bijna bent. Aangezien het er op de kaart als een rondwandeling getekend is, dacht ik dat ik het rondje dus bijna uitgelopen had. Ik vond het wel vreemd dat ik dan een stuk stijgen gemist had, maar wellicht zit dat in het laatste stuk. Dus ik besluit eerst maar een op dat andere pad verder te lopen. Omdat ik niet zeker weet hoe dat pad loopt, keer ik na verloopt van tijd terug om het oorspronkelijke Quens Garden trail te volgen. Blijkt tot mijn verbazing dat dat pad eindigt (End trail). Dus je moet het hele eind weer terug. OK…. Voordeel is dat het nog steeds vroeg is. Bij zonsopkomst was het regelrecht koud te noemen, maar nu begint de zon al weer flink te branden. Later heb ik deze trail nog nagekeken op het kaarjte wat je bij het park krijgt. Daar staat het wel goed getekend, het pad eindigt. Dus let op: Niet elke kaartje wat je krijgt is correct…
Het heet Queens Garden trail omdat aan het eind een rots staat met bovenop een formatie die sterk lijkt op een beeld van Queen Elizabeth.
De terugtocht:
Bij terugkomst eerst koffie in de camper, daarna hebben we samen nog een stuk van dit pad gelopen. Vervolgens zijn we naar Inspiration Point gereden en hebben daar de boel verkend.
Panorama foto van Inspiration Point:
(klik hieronder om hele foto te zien…
Om precies 12:00 uur rijden we het park weer uit, we zijn er dan zes-en-een-half uur geweest. Het volgende doel is Zion. Vera had een RV campsite geboekt, en dat blijkt bij aankomst geen overbodige luxe. Op de gok was het niet gelukt om in de buurt van Zion een campsite te vinden.
De route ernaar toe is minder mooi als de route van gisteren. Er zitten lange stukken tussen die eentonig zijn, niets en nog eens niets, door glooiend kaal landschap, met een enorm harde wind. Zo’n camper is niet zo heel erg gestroomlijnd, ahum… Dus die heeft nogal veel last van wind. Dat maakt het rijden inspannender.
We nemen geen risico’s en rijden niet via Highway 9 deels door het park waar je via een tunnel gaat. In de Lonely Planet staat dat een voertuig niet breder mag zijn dan 2.4 meter, deze camper is 3 meter breedt. Ook qua hoogte is hij te groot. Later (morgen) blijkt dat je wel met de camper door die tunnel kunt, als je een fee betaaald. De tunnel wordt dan voor de andere richting afgezet zodat je in het midden kunt rijden. Je moet het maar allemaal maar weten, maar omrijden was slechts 30 minuten rijden extra.
Oja, ga niet in Kanab een cola drinken. Je wordt al beroerd aangekeken als je ‘alleen’ maar iets wilt drinken, blijkt dat een colaatje vier doller kost (ex tax), dat is absurd duur in vergelijking met andere locaties. Bij afrekenen: uren en uren wachten… dus voor de allereerste keer hier geen ‘tip’ gegeven. Normaal ‘tippen’ we iets van 15%, tenzij er ‘service kosten’ op de rekening is bijgeteld, dat is tot nu toe slechts 1 keer zo geweest.
Over het geheel genomen daal je een behoorlijk stuk van Brice naar Zion. Dus het is veel warmer in Zion. Het is hier 97 graden Fahrenheit. Het ezelsbruggetje naar graden Celcius is: Trek er 20 van af, en deel door 2. Of voor nerds: SLR(x-20). Dus zo’n 37 graden Celcius.
Zwemmen, Lezen, Spaghetti koken, douchen, het was een lange dag…en fijn dat zo’n camper ook een airco heeft.
Henk & Vera Blog 