17 Juni 2017, Zaterdag
We vertrekken uit Yellowstone via de oostelijke ingang. De camper moeten we over een paar dagen inleveren in Denver, de kortste weg is dan via Teton, dus de zuidelijke ingang. Omdat we via die weg gekomen zijn en omdat we van Martijn hoorden dat de oostelijke ingang een hele mooie route is, is de keuze daarop gevallen.
We stappen even uit bij Fishermans Bridge en lopen een stuk het bos in. Op en naast het pad zien we enorm veel uitwerpselen in een dusdanige hoeveelheid dat het wel van Moose afkomstig moet zijn. Helaas zien we er geen een.
De volgende stop is bij Indian Pond waar we een rondwandeling maken van 3.6 kilometer. Het pad loopt langs het meertje. Dat meertje is het overblijfsel van een van de vele kraters in Yellowstone. Vervolgens loopt het pad het bos in, en komt uit bij Yellowstone Lake. Je loopt een stukje langs Yellowstone Lake en gaat via open velden en later via het bos weer terug. Leuke wandeling, geen beren gezien.
We rijden door en zien opeens een tweetal rangers en een aantal mensen met enorme telelensen en verrekijkers. Raampje open en vragen wat er te zien valt: Twee grizzly beren. Dus even de camper in de berm proppen en uitstappen. We mochten bij iemand door de kijker (op driepoot) kijken en ik heb wat foto’s gemaakt. Ze lagen te luieren en keken af en toe eens op om te zien of al die mensen al vertrokken waren. Zo leek het tenminste.
Een stuk verderop is veel afgebrand:
Even later rijden we het park uit en komen na een 50 mijl bij Cody. De weg ernaar toe is inderdaad zeer de moeite waard. Je komt over een bergpas en soms zie je in de diepte een rivier met weide met nog een bizon. Later rijdt je door en tussen de bergen, en daalt vooral een heel stuk.
Cody blijkt gesticht te zijn door Buffalo Bill. We doen eerst inkopen, het verblijf in Teton en Yellowstone heeft ervoor gezorgd dat zo’n beetje al onze voorraad op is.
In Cody laten we de winkeltjes links liggen en lopen tegen een soort van indianen-dans-wedstrijd aan. Behoorlijk wat indianen in vol ornaat, dans op authentieke muziek, en een jury. Van de beoordeling snappen we niets. We lopen nog even langs de kraampjes bij dit evenement en lopen terug naar de camper.
In Cody zijn een aantal campsites maar die zagen er druk uit. We besluiten door te rijden naar Meeteetse, daar moet volgens de app “RV parky” ook een campsite zijn. De weg ernaar toe is wederom 50 mijl, alleen nu is het vooral glooiend grasland met verder niets, geen dorp, geen huis, geen vee, niets.
In Meeteetse aangekomen zien we meteen de RV site en vragen of er nog een plek is. Dat is er wel, het kost slechts 25 dollar, er is 1 douche en wc, en een laundry voor de was. De hostess is heel aardig, we mogen zelf een plek uitkiezen. Het is een leuke campsite en een aardig plaatsje met twee eetgelegenheden cq bars.
De camper is bijzonder smerig geworden in Yellowstone dus ik maak hem maar schoon met een schuursponsje en water in een koffieblik. Het restultaat is er. Hij is niet helemaal schoon maar is tenminste weer wit.
We gaan eten bij de eerste bar, de menukaart bestaat uit burgers of cheesburgers, met allerlei variatie in side disches, zoals salade, Engelse chips, friet, etc. We bestellen dus een burger! Met een bruin biertje en later nog een. De bar hangt vol met opgezette beesten (geen beestjes). Het eten is van prima kwaliteit, de muziek is van de categorie ‘cowboy’. Erg leuk zo’n niet touristisch plaatsje.
Na deze maaltijd het dorpje bekeken. Dit is een gezellig plaatsje. Bij een huis werd de heg opgegeten door een hert, en een ander huis viel op door de hoeveelheid en grootte van de schotelantennes in de tuin.
We staan aan een snelstromende rivier, in de linkerbovenhoek kun je net de camper zien.
Henk & Vera Blog 